گریـان روضه ایم و عـزادار فـاطمه            عمری اسیـر کوچه و بازار فـاطـمه

جبران لطف مـادریـش را کجا توان            تـا بـی نـهـایـتـیـم بـدهـکـار فـاطـمـه

روز ازل خریده مرا او برای خویش            اکنون اگـر شـدیـم خـریـدار فـاطـمـه

او یک تـنـه حـریف تـمـام سپـاه شـد            جـانـم فـدای آن همه پیـکـار فـاطـمه

تا روز حـشـر شـامل نفـرین ما شود            هر کس بـنـا نـهـاده به آزار فـاطـمـه

هرکس اسیر مشغله ای گشته است و ما            شـاعـر شدیـم شاعر دربـار فـاطـمـه